بررسی تأثیر آموزش تغذیه بر آگاهی، نگرش و عملکرد بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ در شهرستان الیگودرز

چکیده: زمینه و هدف: مراقبت های پزشکی- تغذیه ای در بیماران مبتلا به دیابت از بروز و پیشرفت عوارض جلوگیری می کند. یافته های متناقضی در زمینه تأثیر آگاهی بر بهبود کنترل متابولیک بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 وجود دارد. این بررسی با هدف تعیین تأثیر آموزش تغذیه بر آگاهی، نگرش و عملکرد مبتلایان به دیابت نوع 1 انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه مداخله ای قبل و بعد کلیه بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 شهرستان الیگودرز (30 نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. در شروع مطالعه فراسنج های بیوشیمیایی با روش های استاندارد اندازه گیری و پرسشنامه kap (knowledge attitude practices) سپس یاد آمد خوراک سه روزه، تکمیل گردید. بیماران به مدت 12 ساعت در زمینه کلیات بیماری دیابت، عوارض آن، نحوه پیشگیری و مراقبت های لازم جهت به تأخیر انداختن عوارض و تغذیه در بیماری دیابت و جانشین های مواد غذایی آموزش دیدند و سه ماه بعد از آموزش مجدداً فراسنج های بیوشیمیایی اندازه گیری و پرسشنامه kap و یادآمد خوراک تکمیل شد و داده های قبل و بعد از آموزش مقایسه شدند. داده ها با استفاده از نرم افزارهای spss و nuatritionist3 و آزمون های آماری t مزدوج و مک نمار تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش، تغییر معنی داری در میانگین وزن، نمایه توده بدنی (bmi)، فشــارخون سیستولیک و دیاستولیک، میزان مصرف انرژی و درشت مغذی ها ایجاد نکرد (05/0p>)، ولی باعث کاهش معنی داری در میزان قند خون ناشتا، کلسترول تام، درصد هموگلوبین گلیکوزیله (hbalc)، ldl (low density lipoprotein) سرم و تعداد دفعات هیپوگلیسمی در هفته گردید (001/0p<). نمره آگاهی از 9/3±2/14 به 6/2±9/21 و نمره عملکرد از 8/5±2/17 به 5/4±9/26 افزایش یافت (001/0p<). آزمون مک نمار تغییر معنی داری در نگرش افراد بعد از مداخله را نشان داد (05/0>p). نتیجه گیری: آموزش تغذیه موجب افزایش سطح آگاهی، نگرش و عملکرد و هم چنین تغییراتی در فراسنج های بیوشیمیایی در جهت بهبود کنترل متابولیک در بیماران دیابتی گردید. بنابراین آموزش تغذیه در کنار انسولین درمانی از عوامل مهم در کنترل بیماری دیابت نوع 1 می باشد. .